kimin? nesi?

tarifsiz
uçuyorum
her an
bir yerlerine
çarpabilirim
çarparım
evet
yapabilirim
yaparım

kaza süsü veririm olanlara
olay mahaline
senin adını
bırakırım
kendiminkini
silerim
silmem de
seninkini
daha koyu
yazarım

duman
soluyoruz
seninle
duman!

bir işaretleşme
biçimi değildir
bu
kısma
gözlerini
boşuna

şehir
kavruluyor
bu kadar çıkmaz sokakla
yaşamak
kolay mı sanıyordun?

tabelalerını
sökmüşler
gidip kendi sokağında oynayasıymış
çocuklar

kendinden
peydahlanmışsın
kimsenin piçi olamazsın
demedim mi?

şimdi
nerene bağlarsan bağla
bu şiiri
umrumda değil

benim hiç im
onun gözü
annenin yaz ı olursun ancak sen
o da
keyfin yerindeyse


msd