kimsesizliklerim topladım başıma
Konuştuk bütün gece
Suçlamalarını kabul etmedim

Kimsesiz kalışlarım gidiştiler
Hissizlik yoktu
İyisin iyisin dedi doktor

Doktorun gözleri güzeldi
Dalmışım, kimselerimden biri çalınca kapıyı
Uyandım, terliklerini uzattım

Demir kapılarında bekledim
Kar yağdı üzerime
Anlaşamayan kurumlar arasında yeterli olamamışım

Böyle dediler
Şöyle dediler
Kelimelerimi yeniden bulunca konuşalım dedim

Kelimesizliklerimi suratıma giydim
Günü karşıladım, Başım dönüyordu
İçime bir vadi yardım, bir kimse bulabilmek umuduyla...


Eda ACARA

http://rubaiceleme.blogspot.com/