vildan a...

Nasıl isterdim ‘sen bu satırları okurken…ben… ’ diye başlamayı bu mektuba… olamayacak…
Gittin, haberini aldım… telefonla…
Yağmur yağdı, ıslandım, bir daha ıslanamayacağını bilmekten utandım… yapabilecekken yapmadıklarım, arayabilecekken aramadıklarımdan pişmanım… özlemek sonranın işi… kızma tutmadığım sözlerim için…
Gerçekten buradan daha iyi bir yer var mı gideceğimiz? Yoksa biz yok olmaya mı dayanamıyoruz, bu yüzden mi cenneti cehennemi yaptık, yolu uzun mu ya da hemen vardın mı gideceğin yere?
Üzgünüm…