evden gara giden yolun ne denli kısa olabileceğini anladığım yıl büyümeye başladım...yurtsuzluğum evimle gar arasındaki yolda başlamıştır...kayıtlara böyle geçsin...
kalbin kırıldığı ilk gün ağlayamadıysan çok şey kaybetmişsindir,bu bir öğrenme biçimidir çünkü.
sarı bir eylül günü...rüzgarı bugün gibi hatırlıyorum,ılık...hiçbir ılık o kadar üşütmemiştir içimi...
annemin sesi hala kulaklarımda,eğilip yeşil gözleriyle bakıyor gözlerime...annemin gözleri yosun olur,ama deniz değil,yosun olur...ağladığında...
kulağıma fısıldıyor...
harbe giden sarı saçlı çocuk
yine böyle güzel dön...
dudaklarında deniz kokusu
kirpiklerinde tuz
harbe giden sarı saçlı çocuk
yine böyle güzel dön...
üç şubat ikibinon
kader sokak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder