Yanlış…
Uzun bir nöbeti uyukluyorum,bu sessizlik benim değil..aklımı düşürdüğüm yerde apartmanlar yapılmış,bu duvarları kim boyadı böyle?yaz başında denizsiz şehirler gibiyim, arsız çocuklar dadanıyor havuzlarıma…yüzün diyorsun,ellerin…ve bakmayı beceremiyorsun gökyüzün bulandığında,kendinden çaldığın bir şeyler var,yerini unuttuğun hikayelerin…oysa uzun uzun yazmıştım sana,şehirleri,erguvanları, yaykın ağaçlarını ve kırlangıçları,kedileri yazmıştım geceler boyu.söz uçmuş,yazılar darmadağın…uyuyakal(ın)mış bir nöbeti yazıyorum,yağmur yağıyor…evimi bir hikaye yüzünden terk ediyorum…
Gezegen…
Islak bir şarkı çalıyor uzaklardan ,müjgan ’la ben ağlaşıyoruz.kimseler tanımıyor bizi bu şehirde,içtikçe içiyoruz…sıcakla soğuk arasında susuyoruz.sesler diyorsun,ihanetler…adı konmamış gezegenleri anlatıyorsun, yazılamamış mektupları…çocukluğumu kilitliyorum evin en arka odasına çıtı bile çıkmıyor…odayı bir fotoğraf yüzünden terk ediyorum…
m.s.d
Onyedihaziran2008 _yaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder