14 Şubat 2011 Pazartesi

Babanneme anlatacağım bir hikayem vardı, bütün bu yolu tek bir hikaye için gelmiş olmak, sıcağına, iticiliğine, zamanına bu kadar bağlanmak nasıl bir şeydi, bir yol bir hikaye için uygun bir yer olabilir miydi? cevabı bilmiyorum... hala...


zor gecelerin sabahında istemeden de olsa bileklerine bakan o kız çocuğu, ayna ile bir bağ kurabilmiş olmanın hafifliğiyle geceyi ve şehri bir kaç adım geride bıraktığını sanıyordu...

Hiç yorum yok: