'sokak başı meyhane
sen düşürdün beni bu derde...'

bu şehire daha güzel şarkılar da yazılabilirdi esasen,
hem de başka bir yerlerin şarkılarını söylerken ben dönüş yolunda.

ne kadar yabancısı kalabilirsin?
ne kadar yok sayabilirsin?
kaç sefer daha yalan ihbarları uykularını bölmeli sabah saatlerinde?

bir ele tutunmakla atlatılabilir mi bu evsizlik hissi?
ya da sen bütün limanları yakmışken denizsiz bir ülkenin,
bir deniz değil,
ancak bir rutubet
tadıdır elinin içinde hissettiğin...



devam mı?
devamı haftaya...